ما به علاقمندان به غذا چالش می دهیم تا غذای راحتی همه کاره تر از برنج سرخ شده را نام ببرند. برای طرفداران غذا که مشتاق چشیدن حقیقت هستند، تفاوت واقعی بین برنج سرخ شده چینی و تایلندی چیست؟
تفاوت اصلی این دو نوع برنج سرخ شده در این است که برنج تایلندی سرخ شده ترد و دودی است و با طعمهای تند، معطر، پررنگ و جسورانهای سرو میشود، در حالی که برنج سرخ شده چینی سبک، پفکی و طعم ملایمی دارد.
برنج سرخ شده چینی چیست؟
برنج سرخ شده چینی مظهر سادگی و تعادل است. این برنج از برنج دانه بلند تهیه می شود که میتواند شامل برنج یاسمین، باسمائی یا ایندیکا دانه بلند باشد. برنج سرخ شده چینی باید بافتی پف کرده و سبک داشته باشد. دو یا سه روز برنج سرخ شده قدیمی بهترین نتیجه را برای پف کردن خواهد داشت.این چیزی است که معمولاً در رستورانها استفاده میشود.و اینکه چرا برنج سرخ شده به سبک چینی اینقدر محبوب و رایج است یک روش به صرفه برای استفاده از برنج باقی مانده در روز بعد است.
برنج سرخ شده چینی معمولا با هویج، نخود فرنگی، ذرت و پروتئین مانند تخم مرغ های نرم و شکم پر شده از گوشت خوک پر می شود. میگو، مرغ، اسپم و توفو نیز محبوب هستند. علاقهمندان به غذا در چین از زمان سلسله سویی (589-618 میلادی) از نوعی نودل سرخ شده لذت میبردند. امروزه، انواع مختلفی از نودل سرخ شده در مناطق مختلف چین وجود دارد که رایجترین آنها نودل سرخ شده یانگژو، فوجیان هوکین و نودل سرخ شده تند سیچوان است. نودل سرخ شده یانگژو در سراسر جهان محبوبتر است.
برنج سرخ شده تایلندی چیست؟
فرای رایس تایلندی پر از طعم و طراوت است، ترکیبی پویا از طعمهای قوی و معطر. ویژگی های ذائقهی آشپزی تایلندی این غذا با برنج معطر یاسمن، پروتئین و سبزیجات، معمولاً سیر، پیاز، کلم چینی، فلفل دلمه ای قرمز، تهیه شده است. فلفل چیلی چشم پرنده تایلندی مرغ، میگو با سر یا توفو نیز استفاده میشوند. این مواد اولیه در لایه ای غنی از سس ماهی، سس صدف یا ترکیبی از هر دو، با هم ترکیب می شوند. یکی از مواد اصلی در برنج سرخ شده تایلندی، ریحان تایلندی است که در مقایسه با ریحان ایتالیایی شیرین و خاکی، رایحه و طعم مشخصی از شیرین بیان سیاه دارد. ریحان تایلندی همچنین از نظر ظاهری با ریحان ایتالیایی متفاوت است و دارای ساقههای بنفش تیره و برگهای سبز تیره و نوکتیز است.
تفاوت بین برنج سرخ شده تایلندی و برنج سرخ شده چینی
تفاوت اصلی این دو نوع نودل سرخ شده در نحوه تهیه آنهاست. برنج سرخ شده تایلندی معمولاً با حرارت بالا پخته میشود و این باعث میشود طعم دودی و کمی سوخته داشته باشد.که این غذا به خاطر آن مشهور است. به همین دلیل، تابه فولادی کربنی به طور سنتی بهترین ابزار برای تهیه این غذا و رسیدن به طعم دودی و خوشمزه است.
برعکس، برنج سرخشدهی چینی باید از نظر بافت نرم و کرکی باشد و طعم دودی و ترد برنج سرخشدهی تایلندی در آن وجود ندارد. به همین دلیل است که برنج سرخشدهی چینی به طور سنتی با برنج دوباره پخته شده تهیه میشود که نسبت به برنج تازه خشکتر است و به راحتی طعم مواد دیگر در ماهیتابه را به خود جذب میکند، مانند روغن پختوپز و آب سبزیجات. بافت خشک برنج مانده همچنین به این معنی است که برنج توسط آب اضافی سنگین نمیشود، که باعث میشود برنج سرخشده بیش از حد سفت شود و به هم بچسبد.
به طور طبیعی، به دلیل تفاوت چشمگیر در مواد اولیه، طعم برنج سرخ شده تایلندی و چینی کاملاً متفاوت است. برنج سرخ شده تایلندی با سس ماهی یا صدف، فلفل تند و ریحان تایلندی مشخص میشود. این طعمها به ترکیب نهایی طعم نمکی، سیر و تند میدهند که با برنج سرخ شده چینی متفاوت است. جالب است که برنج سرخ شده چینی هم گاهی سس ماهی دارد، اما اگر از آن استفاده شود، بیشتر به عنوان یک طعم دهنده کم رنگ در پس زمینه عمل میکند، برخلاف سس ماهی در برنج سرخ شده تایلندی که طعم غالب و تیزی دارد.
معمولا سیر در برنج سرخشده تایلندی استفاده میشود، اما در نوع چینی همیشه اینطور نیست. همچنین برنج سرخشده چینی همیشه با برنج دانه بلند درست میشود. این برنج میتواند یاسمین، باسماتی یا سفید باشد، اما دانه بلند بودن آن مهمتر از نوع خاص آن است، برخلاف برنج سرخشده تایلندی که طعم یاسمین در آن بسیار مهم است.
برخلاف طعم تند و تیز برنج سرخ شده تایلندی، برنج سرخ شده چینی ظرافت و توازن در ترکیب طعم ها را به نمایش میگذارد.این غذا در دمای پایینتر و برای مدت طولانیتر پخته میشود تا طعمها در تابه با هم ترکیب شوند و به یک طعم یکدست و هماهنگ تبدیل شوند. ادویههای کمی به آن اضافه میشود زیرا در برنج سرخ شده چینی، طعم غالب باید از ترکیب مواد سرخ شده حاصل شود.
برخلاف تند و تیز بودن غذای تایلندی، غذای چینی طعمهای ملایمتر و متعادلتری دارد.
برای آشنایی با لیست ۵۰ غذا کنار برنج، کلیک کنید.
