برای بسیاری از ما، شکلات یک لذت بیقید و شرط است. اما در واقع، شکلات دنیایی پر از طعمهای مختلف است که باید کشف شوند. میتوانید شکلات را به یک سرگرمی کامل تبدیل کنید، به دنبال انواع مختلف از مناطق مختلف باشید و به طعمهای مختلفش غرق شوید. تفاوتها بسیار عمیقتر از شکلات تلخ، شیری یا سفید است. به عنوان مثال، تلخی و پروفایل شکلات تلخ بر اساس درصد کره کاکائو و مواد جامد کاکائو نسبت به قند، وانیل و امولسیونها تغییر میکند، در حالی که شکلات شیری میتواند از شیر در دمای مختلف برای طعمهای کاراملی بیشتر استفاده کند.
همان طور که ما تختههای پنیر درست میکنیم تا از میان وعدههای غذایی معمولی، به کشف طعمها بپردازیم، شما هم میتوانید یک تخته شکلات برای دسر درست کنید اما برای بهرهمندی واقعی از این تجربه،نکاتی برای چشیدن شکلات بهتر است رعایت کنید.
یک تکه شکلات را در دهان بگذارید و نجویید. بگذارید به آرامی ذوب شود و در این حین طعمهای مختلف را به دقت تشخیص دهید. بینیتان را بگیرید. متوجه خواهید شد که تقریبا هیچ مزه ای حس نمیکنید. وقتی بینیتان را رها میکنید، به طور فزایندهای رایحهها را احساس خواهید کرد.
چرا گرفتن بینی به تجربه ی بهتر شکلات کمک می کند؟
دلیل این کار این است که ما طعم را از طریق بویایی تجربه میکنیم. تفاوت بین مزه و طعم وجود دارد. ما یک سیستم چشایی داریم که با جوانههای چشایی طعمهایی مانند شیرین، ترش، تلخ، شور و اومامی را تشخیص میدهند. سیستم بویایی ما شامل گیرندههایی در بینی است که بوها را پردازش میکنند و این بوها در ترکیب با چیزی که میچشیم، درک ما از طعم را شکل میدهند. اگر ناگهان حس بویاییتان را از دست بدهید، دیگر نمیتوانید رایحههای دقیق را تشخیص دهید؛ فقط ممکن است شور یا شیرینی را احساس کنید یا بیشتر روی بافت تمرکز کنید.
با بستن بینی، گیرندههای بویایی شما غیرفعال میشوند و تنها طعم تلخ، شیرین یا ترش شکلات را در دهان خود احساس میکنید. با باز کردن بینی، سیستم بویایی شما دوباره فعال شده و به شما کمک میکند جزئیات طعم شکلات را از جمله نتهای گیاهی و ادویهای مثل دارچین، یاس و شمعدانی، میوهای مثل هندوانه و تمشک، گیاهی مثل علف، چوب و زیتون، و نتهای شیرین و تیره مانند شراب، کشمش و ملاس را تشخیص دهید. همه اینها چیزهایی هستند که جوانههای چشایی شما قادر به تشخیص آنها نیستند، اما حس بویایی شما آنها را به شما نشان میدهد.
